Op het Griekse eiland Lesbos is het opvangkamp Moria afgebrand. Onmiddellijk riepen barmhartige stemmen weer op om de gedupeerde ‘vluchtelingen’ naar Nederland te halen. En het kabinet zwichtte, want we zijn toch niet harteloos, Vluchtelingenverdrag, enzovoort. Maar dat verdrag is nooit voor de accommodatie van landverhuizers bedoeld. Moet de goedertierenheid van deugdzame medeburgers door de belastingbetaler worden gefinancierd, vraagt Freek van Beetz zich af.

Morele chantage

Ik erger me al lang aan de pathetische oproepen van die minder of meer bekende Nederlanders en Twitteraars om ‘de kinderen’ uit het overbevolkte opvangkamp Moria voor migranten op het Griekse eiland Lesbos naar Nederland te halen. Al die oproepen begonnen steeds sterker op morele chantage te lijken. Hoe halen wij, rijke Westerlingen, het in ons hoofd om deze arme sloebers aan hun lot over te laten? Waarom zou de Nederlandse samenleving niet een paar honderd van die ‘vluchtelingen’ uit dit desolate oord kunnen ophalen, huisvesten en opvangen? En natuurlijk werden degenen die daar vragen bij stelden meteen gebrandmerkt als harteloze rechtse egoïsten.

Ik ben een kind van vluchtelingen.
Maar we kunnen niet de hele wereld opvangen.

Nu alsnog 500 opvangen leidt tot:
– meer boottochten
– meer drama situaties
– meer ellende voor migranten

Links doet alsof ze migranten helpen.
Maar links maakt het alleen erger. https://t.co/RQLwAYyMpJ

— Malkis Jajan (@malkisjajan) September 9, 2020

 

Verdienmodel

Natuurlijk kan Nederland dat. Maar waarom zouden we dat moeten? Uit mededogen? Zeker, maar waar trek je dan een grens? De wereld zit vol mensen die onder vaak erbarmelijke omstandigheden leven en toch leggen die hun lot niet in handen van vaak meedogenloze mensensmokkelaars die hun verdienmodel baseren op de barmhartigheid en de schuldgevoelens van de bewoners van (West-) Europa. Maar daar gaat het eigenlijk niet om, want wat gebeurt er de volgende keer, als weer een ander tijdelijk opvangkamp op een Grieks eiland, of op een andere plek aan de rand van Europa, overbevolkt raakt met mensen die vanuit verre landen naar Europa komen omdat ze denken en hopen hier een nieuw bestaan op te kunnen bouwen?  

Grenzen

Waarom mogen we eigenlijk niet beslissen wie we met welke capaciteiten en wanneer tot ons land toelaten? Waarom zijn er eigenlijk grenzen? Toch omdat binnen dat geografisch bepaalde gebied overheden belastingen heffen van hun burgers en als tegenprestatie daarvoor diensten aan de bevolking leveren? De arrangementen van de verzorgingsstaat waarvoor burgers ‘contributie’ betalen. Toegang tot een land kan om die reden niet onbeperkt zijn. En hoe komen al die zogenaamde vluchtelingen daar aan de rand van Europa terecht? Hoezo zijn krachtige jonge mannen uit landen als Afghanistan en Pakistan (en uit Noord-Afrika) zielig, op de vlucht voor oorlog en geweld? Natuurlijk zijn de omstandigheden daar voor veel bewoners weinig benijdenswaardig, maar de wereld is helaas vol met landen die in soortgelijke situaties verkeren. Sinds wanneer zijn dat redenen om dan maar in Europa de grenzen te openen?  

Gaza

De meest recente absurditeit in dit rijtje is de Amsterdamse rechtbank die oordeelde dat bewoners van Gaza aanspraak kunnen maken op asiel in Nederland. Zelden is het failliet van de regelgeving zo schrijnend aan het licht gekomen. Waarom trekken die ‘vluchtelingen’ eigenlijk niet naar meer nabijgelegen landen, landen die zij op hun tocht naar de Europese kusten aan de Middellandse Zee passeren? En waarom trekken ze eigenlijk niet oostwaarts? Ook in Oost-Azië liggen landen met een groeiend welvaartspeil: het islamitische Maleisië, bijvoorbeeld. Zouden die islamitische jonge mannen uit Afghanistan en Pakistan zich daar niet meer thuis kunnen voelen dan in het verderfelijke christelijke Europa? Wat is er mis met landen op het Arabisch schiereiland?  

Kinderen

En waarom vraagt niemand zich af hoe het mogelijk is dat kinderen zonder ouders op een Grieks eiland belanden? Lopend? Op de fiets? Ook dat is zo’n onuitgesproken gevolg van onze barmhartigheid: al decennialang worden minderjarige kinderen op weg gestuurd met mensensmokkelaars om als ‘kwartiermaker’ te dienen voor de overkomst van hele families (gezinshereniging) naar de landen waar die ‘weeskinderen’ uiteindelijk met zoveel mededogen zijn binnengehaald. Natuurlijk: echte oorlogsvluchtelingen verdienen steun, maar asiel is toch eigenlijk bedoeld als een tijdelijke beschutte veilige plaats tegen oorlogsgeweld, meestal in de buurt, zodat de mensen na het beëindigen van de krijgshandelingen terug kunnen keren naar hun oorspronkelijke woongebied. In 1914, aan het begin van de Eerste Wereldoorlog, zochten meer dan een miljoen Belgen een veilig heenkomen in Nederland. De meesten van hen keerden al na enkele maanden terug naar hun dorpen en steden, waar de oorlog nog tot november 1918 zou duren.  

Opgerekt

Het Vluchtelingenverdrag van 1951 is inmiddels zover opgerekt dat mensen uit oorlogsgebieden hier ver vandaan, toch hier een beroep op asiel kunnen doen. Dat is een verregaande afwijking van de oorspronkelijke bedoelingen. Toen werd Midden-Europa overstroomd met miljoenen ontheemden, overlevenden uit de concentratiekampen, uit de gebieden die door de Duitsers bezet waren, waar die op weerzinwekkende wijze huis hadden gehouden en die daarna door de Sovjetlegers werden bevrijd en bezet. Voor het hervestigen van die miljoenen displaced persons moest een internationale oplossing worden gevonden. Dat Vluchtelingenverdrag bood daarvoor een kader, maar is nooit bedoeld geweest voor het accommoderen van landverhuizers, op zoek naar een beter economisch bestaan.  

Brand

Terwijl ik dit schreef brandde het opvangkamp Moria af. Uit tal van berichten blijkt dat er overduidelijke indicaties zijn dat de brand – op verschillende plekken – moet zijn aangestoken. Als drukmiddel? Hier in Oostenrijk, waar ik nu verblijf, verklaarde minister Nehammer van Binnenlandse Zaken gisteren: “Gewaltbereite Migranten haben kein Recht auf Asyl in Europa”. Het Nederlandse kabinet is nu blijkbaar toch door de knieën gegaan voor de morele druk en voor de brandstichting. Er is kennelijk afgesproken dat Nederland vijftig kinderen en vijftig ‘kwetsbare’ mensen zal overnemen. “Dat aantal zal verrekend worden met de vijfhonderd kwetsbare vluchtingen die Nederland elk jaar verplicht opneemt.” Opnieuw een staaltje van ‘alchemie’ dat tegenwoordig moet doorgaan voor weldoordacht beleid. Zoals de snelheidsbeperking op de autowegen, waardoor we opeens wel weer huizen konden gaan bouwen, het kappen van bossen om het klimaat te redden, is er nu weer een formule bedacht waarmee een politiek compromis in de gedaante van rationele besluitvorming wordt gegoten.

Deugdzaam

Nogmaals, ik snap best dat Europa voor velen in verre landen een paradijselijk oord is. Maar wat me ergert is de vanzelfsprekendheid waarmee de deugdzame medeburgers, die ons voortdurend voorhouden hoe moreel hoogstaand zij zijn, denken dat hun goedertierenheid op kosten van de belastingbetaler kan worden gefinancierd.

Want nergens las ik dat zij ook bereid zijn om die ‘vluchtelingen’ in hun eigen woning op te vangen en hen voor eigen rekening van kost en inwoning te voorzien.

Dat kan best. Ik deed dat wel.