Opiniez.nl
Moreel kompas is afwezig bij verslaggeving over Israël
Media overstroomd met ‘Ja, maar…’ en anti-Israël duiders
Titelfoto door United States Mission Geneva, CC BY-ND 2.0.
De meeste media kregen wel erg laat door dat er in Israël iets gruwelijks gaande was. Om vervolgens de ‘Ja, maar’-zeggers en anti-Israëlduiders aan het woord te laten. De Hamasterroristen werden aangeduid als ‘strijders’ en ‘militanten’. Ook geen woord van afkeuring voor de feestvierders over deze pogroms. Het antisemitisme is weer volop aanwezig en zal waarschijnlijk virulenter worden. Waarom is het Handvest van Hamas dat de Jihad en de vernietiging van Israël nastreeft nooit serieus genomen? Een column van Freek van Beetz.
Ik begon al afgelopen zondag aan een column. Ik kon die maar niet uit mijn toetsenbord krijgen. Niet alleen omdat de opeenvolgende gebeurtenissen, de ene nog gruwelijker en beestachtiger dan de andere, elkaar in wreedheid overtroffen, maar ook omdat de berichtgeving in de media mij af en toe onpasselijk maakte. Vooral die eerste dagen, zaterdag en zondag, drong de ernst van de situatie wel erg laat door op de redacties van de gedrukte media en radio en tv (enkele goede uitzonderingen als GeenStijl en WNL daargelaten): daar werden vooral de ‘Ja, maar’-zeggers opgetrommeld: “The But-brigade”, zoals Salman Rushdi ze ooit trefzeker typeerde.
Anti-Israëlduiders
Bij de NPO werd aanvankelijk vooral de kaartenbak met bij hen bekende anti-Israëlduiders opengetrokken. Uiteraard weer Carolien Roelants van de NRC, die vooral begrip vroeg voor ‘de context’, Peter Malcontent, die vanwege, zoals hij dat noemde, het Palestijnse leed de schuld toch vooral bij Israël legde (en de rol van Iran niet eens noemde) en Gerard Jonkman en Berber van der Woude van The Rights Forum, een pro-Palestijnse – en dus anti-Joodse (zeg maar gerust antisemitische) organisatie, die nog in februari 2022 de universiteiten verzocht om alle contacten met Israëlische instellingen en bedrijven en Joodse instellingen (en hun vertegenwoordigers !!) openbaar te maken.
Koosnaampjes
Naarmate er meer over de omvang van de ontstellende wreedheden naar buiten kwam, veranderde gelukkig de toon, al bleven veel media nog vaak de terroristenbende met de koosnaampjes ‘militanten’ en ‘strijders’ aanduiden. De zichzelf ‘kwaliteitskrant’ noemende NRC omschrijft de terreurorganisatie Hamas nog steeds als “fundamentalistische beweging” en schijnt het kennelijk normaal te vinden, dat de afgelopen jaren tienduizenden raketten vanuit Gaza op steden en dorpen in Israël zijn afgevuurd. Die moeten kennelijk maar lijdzaam worden geaccepteerd en onbeantwoord blijven.
Gruwelijkheden
Maar het kon nog weerzinwekkender: niet alleen werden meer dan honderd mensen op wrede wijze als gijzelaars – onder wie een groot aantal Amerikanen en andere buitenlanders – naar Gaza afgevoerd en als ‘jachttrofee’ door de straten gesleurd, de afgelopen dagen werden door het Israëlische leger enkele kibboetsiem vlak bij de grens met Gaza bevrijd. De militairen, hulpverleners en journalisten troffen alleen al in de kibboets Be’eri meer dan honderd lichamen aan, waaronder die van veertig baby’s waarvan enkelen, volgens inmiddels bevestigde berichten, onthoofd waren. Meerdere gezinnen werden in hun slaap overrompeld en afgeknald. De gruwelijkheden stapelden zich op; de foto’s mogen op X (voorheen Twitter) niet worden getoond.
Johan Derksen
Dat Israël na de moordlustige aanval van afgelopen weekend niet met de armen over elkaar wil blijven zitten, wilde er bij het journaille van wat ooit de redelijke en bezonnen krant van Heldring was, en trouwens ook bij veel andere media, niet in. Zeker niet bij de populaire talkshow Vandaag Inside (SBS 6), waar Johan Derksen zich vergaloppeerde (“De Joden hebben erom gevraagd”). “Hoe krijg je het uit je strot?” schreef Rob Hoogland terecht in De Telegraaf.
En hoezo “de Joden”: lang niet alle slachtoffers van deze moordpartij zijn joden, maar wat hebben die ouderen, baby’s, gezinnen en jonge kinderen, dansende jeugd – uit tal van landen in de wereld – op een rave-festival dan wel veroorzaakt dat ze ‘het verdienden’ om door misdadige “Einsatzgruppen” van Hamas neergeknald, verkracht, verminkt en meegesleurd te worden?
Feest vieren
Toch gingen, na deze ongekende gruwelijke massaslachting op feestende jongeren, hun leeftijdsgenoten met Palestijnse vlaggen met antisemitische leuzen (“Gas the Jews”, Sidney, Opera House) in de grote steden, hier en elders in de wereld, de straat op, om juichend steun te betuigen aan deze terreurdaden. Nauwelijks woorden van afkeuring vernomen in de media, om over het beschamende geleur met vlaggen maar te zwijgen.
Pogrom
Op 9 oktober schreef Fania Oz Salzberger, dochter van de beroemde Israëlische schrijver Amos Oz op X (voorheen Twitter): “New witness reports of the peace festival massacre by Hamas show it was as horrifying as the Nazi murder of my family and their entire community at the killing holes in Sosenki Forest, Rovno. When my father recorded that atrocity in ‘A Tale of Love and Darkness’, little did he know that similar scenes would take place in southern #Israel, where he lived. Glad you are not here to see this, abba (=papa).”
Fania heeft gelijk. Het was een pogrom: nog nooit werden na het einde van de Tweede Wereldoorlog zoveel joden in luttele dagen beestachtig vermoord.
Antisemitisme
Na de vorige Gaza-oorlog schreef ik een column over het onversneden antisemitisme dat toen, in demonstraties, na de vorige Gaza-oorlog openlijk en luid werd uitgedragen.
Dat antisemitisme is weer volop aanwezig, we hebben het geïmporteerd en het was eigenlijk nooit echt weg, zoals ik schreef. En neem maar van mij aan: het zal de komende weken alleen maar virulenter worden, nu Israël vastbesloten is om eens en voor altijd af te rekenen met het Hamas-regime in Gaza. Dat zal onwaarschijnlijk heftige en schrijnende beelden te zien geven van verwoesting en menselijke ellende. De brede steun die Israël nu nog krijgt zou wel eens snel kunnen wegsmelten.
Handvest van Hamas
Maar waarom hebben we het Handvest (1988) van Hamas nooit serieus willen nemen: “Israël zal bestaan en zal blijven bestaan totdat de islam het zal vernietigen, net zoals het anderen ervoor heeft uitgewist.” Artikel 7 stelt duidelijk: “De Dag des Oordeels zal pas tot stand komen als moslims tegen de Joden vechten (de Joden doden), wanneer de Jood zich achter stenen en bomen zal verschuilen. De stenen en bomen zullen zeggen O Moslims, O Abdulla, er is een Jood achter me, kom en dood hem.”
En artikel 13 over onderhandelingen of een vreedzame oplossing van Joodse en Palestijnse territoriale aanspraken: “Er is geen oplossing voor de Palestijnse kwestie, behalve via Jihad. Initiatieven, voorstellen en internationale conferenties zijn allemaal tijdverspilling en ijdele inspanningen.”
Elk ‘militair’ communiqué van Hamas sinds het begin van de aanvallen sluit met de woorden: “Het is een jihad van overwinning of martelaarschap.”
Servants of evil
Israël kan niet onverschillig blijven na deze dodelijkste dag voor Joden sinds de Holocaust en de onophoudelijke rakettenregen die het land en de bevolking aan de rand van de afgrond brengen en het voortbestaan van land en volk doet wankelen.
Daarom eindig ik voor al die journalisten en opinievormers, zo naarstig op zoek naar nuance, evenwicht en context, met een citaat van de grote schrijver Amos Oz:
“Those who do not distinguish between degrees of evil are doomed to become the servants of evil”.
Vond je dit artikel goed? Steun Freek van Beetz via pinchas.backme.org.